Fujairah, cz. 1

Droga prowadząca z Dubaju do Fujairah.

Tak wyglądała droga prowadząca do fortu. Asfalt teoretycznie jest.

Droga, która nas pokusiła za fortem.

Teoretycznie, właśnie wróciliśmy z urlopu, ale jak to nasze pobyty w domu, z wypoczynkiem miało to niewiele wspólnego. Bieganie między jednymi rodzicami a drugimi, znajomymi, kuzynami, ciotkami, babciami. Tym razem kluczowym wydarzeniem było wesele, a skoro oboje byliśmy świadkami, to na brak zajęć nie narzekaliśmy. Do tego zawsze mamy ze sobą listę rzeczy do załatwienia, zakupienia i zorganizowania w Polsce. O wyzwaniach przy pakowaniu w drodze powrotnej już Wam opowiadać nie będę :P Zawsze w biegu mija nam ten urlop. Zanim zdążymy usiąść, trzeba wracać. Dlatego, jak tylko zobaczyłam w rosterze [patrz. Słowniczek] wspólne 3 dni wolnego, szybko zaczęłam obmyślać plan wyjazdu. Wreszcie musimy odpocząć, ile można. Pomysłów było kilka, jeden nawet zaszedł na tyle daleko, że mieliśmy już na Malediwach zarezerwowany hotel. 

Z kategorii: Górskie znaleziska - koparka

Dalej dojechać się nie dało.

Niestety, uroki latania na tanich służbowych biletach mają swoje konsekwencje. Podróże na tzw. standby’u polegają na tym, że owszem, masz ogromną zniżkę na bilet, ale zabierają nas pod warunkiem, że nikt, kto płaci pełnopłatny bilet, albo przynajmniej 50cio procentowy, nie chce tego miejsca. Byłam w szoku jak po 10cio godzinnym locie z Perth, odebrana z lotniska, nastawiona, że zaraz lecę do Male, dowiaduję się, że w ciągu tygodnia ponad 100 wpadło na ten sam pomysł. Wszystkie 3 loty tego dnia były overbooked [patrz Słowniczek]. Złośliwość losu. Trzeba było szybko działać… ale po nieprzespanej nocy nie było to moją mocną stroną. Padł pomysł Pragi albo Seychelles, ale albo to odlot za szybko, albo  powrót  za późno. Postanowiliśmy się wyspać i zorganizować jakąś lokalną wycieczkę. Wybór padł na Fujerah. Początkowo próbowaliśmy zorganizować jakąś ekipę, niestety nie dopisała. Już właściwie odpuściliśmy, mieliśmy zostać w domu, jednak szybka akcja i jesteśmy w aucie. Cztery przewodniki zapakowane, autko zatankowane, śpiworki są. Azymut Fujairah [Fudżeira].

Dla niewtajemniczonych dodam, że to jeden z 7iu emiratów i największe miasto w tym emiracie. Pozostałe to Abu Dhabi - stolica (po polsku Abu Zabi – nigdy nie zrozumiem skąd to tłumaczenie), oczywiście Dubaj, dalej Sharjah [Szarża], Ras al Khaimah [Ras al Kajm], Ajman [Adżman], Umm al-Quwain [Um al Kuwain].

Wieża wartownicza.

Dlaczego akurat tam pojechaliśmy? Bardzo proste, bo słyszeliśmy, że jest ładnie i atrakcyjnie. Teraz sezon jest mało turystyczny więc tłumów się raczej nie obawialiśmy. Zupełnie spontaniczna podróż okazała się super wycieczką. Całe Zjednoczone Emiraty są na tyle duże, że z kilkoma przystankami po drodze, na jedzonko, tankowanie i zdjęcia, na drugą stronę kraju dojechaliśmy w jakieś 2h.

Zaczęliśmy zwiedzanie od  Khor Kalba, ale tam, poza nawet ładną plażą, nic nie ma.  Prawdziwe atrakcje zaczęły się dopiero w samej Fujeirah. Niestety samo Muzeum i Herritage Village były już zamknięte, uroki Ramadanu. 

Dumnie nazwany - Fort.

W przewodnikach wyczytaliśmy, że w górach za miastem jest jeszcze jeden fort. To był strzał w 10tkę. Dobrze, że nasze autko ma napęd 4x4, bo w innym razie chyba nie odważyłabym się tam podjechać. Niby jakiś tam asfalt był, ale pozostawiał wiele do życzenia. Zaintrygowała nas droga, która za fortem prowadziła gdzieś w góry. Widoczki były pociągające więc ruszyliśmy. Dojechaliśmy jak daleko się dało i ku naszemu zaskoczeniu, w samym środku gór,  zobaczyliśmy koparkę, ani żywej duszy, tylko sama koparka. Intrygujący widok.

Cudowne objawienie: Przewodnik

Wróciliśmy do, wg naszych spostrzeżeń, opuszczonego fortu, a tam już czekał na nas przewodnik. Wziął się  znikąd. On był równie zaskoczony nami, co my nim. Oprowadził nas po forcie. Najciekawszy z tego jest fakt, że ludzie tam żyli dość prymitywnie i to nie tak dawno. A dumnie nazwany fort to zbiór lepianek, z wieżą wartowniczą. Podczas gdy u nas cywilizacja miała już kolej, pierwsze zamrażarki, a Chopin przygrywał nam na fortepianie,  oni żyli w bardzo surowych warunkach.

Nie omieszkałam wypytać przewodnika o niego samego. Okazało się, że żyje ich tam trzech i przez okrągły rok czekają na turystów. A koparka w górach podobno jest używana, wydobywają kamienie, jak dla mnie zwykły gruz :P

W piątki popołudniu, moża obejrzeć walki byków.

Zjechaliśmy do miasta. Gdy jechaliśmy dalej wzdłuż wybrzeża, nadszedł ten wymarzony moment - zaszło słońce. Można było zatrzymać się gdzieś i normalnie zjeść.  Po obiedzie była już najwyższa pora była szukać noclegu. Mieliśmy kilka pomysłów, ale stanęło na samochodzie. Dlatego ważne było, żeby znaleźć jakieś ustronne miejsce, bez lamp, które by nas nie budziły.

….cdn.